Nadenken over bidden

Wat is jouw antwoord op de vraag of je naar groei in je gebed verlangt?

1. Nee, het gaat goed zo;
2. Ja, geen tijd;
3. Ja, maar lukt niet;
4. Ja, graag.

Denk je of merk je dat gebed invloed heeft op je leven?

Om over na te denken:

• Ik bid, als ………
• Ik bid niet, als ……
• Als ik bid, dan denk ik ……
• Als ik bid, dan voel ik ……
• Mijn manier van bidden is ……
• Het fijnste van bidden vind ik ……
• Het moeilijkste van bidden vind ik ……

Schrijf eens wat vragen op die je hebt m.b.t. je gebed(sleven). Kun je die delen met anderen, bijv. in de kring?

Welke voordelen zou het kunnen hebben als je soms eens een gebed uitschrijft of van een site of uit een boekje een gebed bidt? Zijn de voordelen groter dan de nadelen die je kunt verzinnen?

Een van de eerste vragen die we onszelf moeten stellen m.b.t. ons bidden is: Wil ik Gods aandacht op mij richten of wil ik mijn aandacht op God richten?

Dat wij bidden is Gods verlangen:

• Psalmen 50:15;
• Matteüs 7:7;
• 1 Tessalonicenzen 5:17-18;
• Psalmen 150;
• Spreuken 18:12;
• Psalmen 55:23.

Bidden = vertrouwelijke omgang met God hebben, tijd doorbrengen bij/met God.

• Psalmen 25:14;
• Job 29:4-5;
• Genesis 5:24;
• Exodus 33:11.

Psalm 16:

Over primaire (belangrijke) en secundaire (minder belangrijke)  zaken gesproken. Waar vul jij je leven mee?

Hoe voorkom je dat gebeden al te ik-gericht worden?

Stel jezelf deze vragen:

Als God dit verzoek inwilligde:

• Zou Hij erdoor verheerlijkt worden?
• Zou het zijn koninkrijk dichterbij brengen?
• Zouden er mensen door geholpen worden?
• Zou het me helpen geestelijk te groeien?

Wat is makkelijker voor je, in algemene termen bidden of voor heel concrete? Wat maakt het verschil?

De Bijbel leert ons: Een vaste tijd voor een vaste gewoonte. Is er wat dat betreft reden om je gebedsleven eens onder de loep te nemen?

1 Tessalonicenzen 5:17: … bid onophoudelijk, …

Voortdurend bidden: hoe kun je dat doen?
Hartstochtelijk verlangen
‘Schietgebed’
Luisteren naar en meezingen van christelijke liederen. Augustinus schijnt ooit gezegd te hebben: Zingen is 2x bidden.
Kun je nog tips hierover delen met elkaar?

Maak gebruik van gebeden van anderen en\of uitgeschreven gebeden om:

• (Hardop) te leren bidden;
• Andere gebedsonderwerpen te leren en soms ook frisse nieuwe taal;
• Je voor te bereiden op de ontmoeting met Hem.

Tips voor gebeden:

• Gereformeerd Kerkboek: vanaf pag. 623;
• Liedboek: verspreid over heel de bundel diverse gebeden;
• https://www.eo.nl/artikel/7-gebeden-voor-biddag;
• https://www.debijbel.nl/ontdek-en-ervaar/de-bijbel-over/3642/bidden;
• https://petrus.protestantsekerk.nl/series/gebed.

Herkenbaar verhaaltje over bidden?

Op bezoek bij de president

Hij zat aan zijn bureau te wachten. “Meneer de president”, zei een stem door de intercom, “ze zijn er”. “Ah”, zei hij, “laat de eerste maar binnen”. De deur ging open, een huisvrouw kwam binnen. Zonder te letten op de glimlach of de uitgestoken hand van de president liet zij zich in een stoel glijden. En ze kneep de ogen stijf dicht. “Beste meneer de president”, zei ze met een beetje zangerige stem, “Dank u voor de aard’ zo zoet, voor het eten, waarmee u ons voedt, dank u voor de vogels die zingen, dank u, meneer, voor al die dingen.” Vóór de president iets kon antwoorden, deed de vrouw haar ogen open, stond op en liep de deur uit. Hij zuchtte. Waarom scheen het altijd zo te moeten gaan?

Hij drukte op het knopje van de intercom. “De volgende, graag”, zei hij. Toen dit keer de deur openging, leek het alsof er niemand was. De president keek naar beneden en zag een man op zijn handen en voeten door de deuropening kruipen. “O, meneer de grote president”, zei de man, die niet opkeek van het tapijt. “Ik ben slechts een walgelijk stuk vuil in uw aanwezigheid.” “Alstublieft, staat u op”, zei de president, en bood zijn hand aan, “ik wil met u praten.”. Maar de man bleef plat op de grond. “Het was vast een vergissing, dat ik uw uitnodiging ontving.”, zei hij klaaglijk. Hij kroop de kamer uit.

‘n Oudere heer kwam binnen en staarde naar een stuk papier in zijn hand. “Meneer de president”, verklaarde hij, zijn ogen strak op de lijst, “ik wil dat er een parkeerplaatsje op me wacht, als ik vanmiddag de stad inga. Dit is belangrijk.” De president kuchte eens beleefd. “Over belangrijk gesproken”, probeerde hij, “hoe denkt u over mijn plannen de hongerigen te eten te geven? Zou u daaraan mee…” “En nog iets”, ging de man door. “Ik heb mijn golfclub verloren. Wilt u hem voor me vinden? Dag.”.

De president liet de volgende komen. ‘t Bleef even stil. Eindelijk schuifelde een jonge vrouw naar binnen. Ze zag eruit als een slaapwandelaar. Ze gaapte en kroop in een stoel. “Beste meneer de president”, zei ze, terwijl haar hoofd naar voren bungelde, “ik weet, dat ik met u zou moeten praten als ik méér wakker was…, maar ik heb het zo druk … Er was iets dat ik wilde vertellen … eh …”. Ze begon te snurken. De president belde zijn secretaresse en vroeg haar de jongedame naar buiten te helpen.

“Hoeveel zijn er nog over?” vroeg hij. “Het spijt me, meneer”, zei de secretaresse, “maar zoals gebruikelijk hadden de meeste mensen die u hebt uitgenodigd het te druk om te komen. Er is nog wel iemand, maar … het is nog maar een kind.”, zei ze. “Laat maar binnen.”, zei de president.

Even later kwam een kleine jongen verlegen naar binnen. Hij ging op zijn tenen staan en schudde de hand. Daarna ging hij zitten en wachtte. De president keek toe hoe de jongen daar zo bijna een minuut lang beleefd bleef zitten. “Is er niets wat je me wilt vertellen?”, vroeg hij uiteindelijk . De jongen dacht na. Toen keek hij op. “Ja”, zei hij, “bedankt voor de uitnodiging.”. Toen de president dat hoorde, kon hij een tijdje alleen maar glimlachen. Maar daarna praatten zij met elkaar de hele lange en schitterende dag.

1. Stil bidden

Ik ben stil geworden, ik heb mijn ziel tot rust gebracht. Psalmen 131:2

Bidden is allereerst een relatie met God, een gerichtheid van het hart op de Heer van hemel en aarde. Daar hoeven nog niet eens woorden aan te pas te komen. Veel christenen zien bidden vooral als het spreken van woorden, het uitspreken van zinnen. Daarom is het belangrijk om ook te ontdekken wat de eigen waarde is van stil gebed: gewoon, zonder woorden, rusten in de liefdevolle  aanwezigheid van de drie-enige God. Tijd doorbrengen met de Vader, zoals Jezus dat ook deed.

2. Aanbidden

Groot is de HEER, hem komt alle lof toe. Psalmen 96:4

God is het meer dan waard om door ons geloofd en geprezen te worden. Hij is in alle opzichten groot en goed en genadig, liefdevol en levend! In aanbidding (lofprijzing) geven we God de eer die hem toekomt om wie hij is en hoe hij is. Het zijn vooral Gods prachtige eigenschappen, zijn volkomen volmaaktheden, die ons inspireren tot lofprijzing: zijn grootheid, macht, liefde, trouw, genade, eeuwigheid en barmhartigheid.

3. Verootmoedigen

Laat ons uw genade zien, Heer, onze God. Psalmen 90:17

Als we groeien in aanbidding zullen we ook steeds meer ontdekken en ervaren hoe gebroken ons leven is. Ons bestaan wordt gekenmerkt door gewondheid, lijden, zonde, onmacht en onwil. Verootmoedigen (van het woord ‘ootmoed’ dat precies het tegenovergesteld is van ‘hoogmoed’) betekent dan: je voor zo’n grote God klein weten, en beseffen hoe ontzettend nodig je hem hebt en hoe ontzettend onmisbaar zijn genade is die vergeeft, geneest en bevrijdt.

4. Danken

Wie een dankoffer brengt, geeft God alle eer. Psalmen 50:23

Dankbaarheid is een levensstijl waarin we ons kunnen oefenen. Dat doen we door ons in ons bidden altijd te realiseren hoeveel God ons geeft, hoezeer we in talrijke opzichten gezegende mensen zijn. Dankzeggen is een oefening in een levenshouding van dankbaarheid, waardoor we losraken van een houding van ontevredenheid. Onze God is al onze dank waard: ook zo eren we hem!

5. Vragen

Hoor mijn gebed, HEER, luister naar mijn hulpgeroep. Psalmen 39:13

Veel van onze gebeden bestaan vooral uit vragen (‘verlanglijstje’). Dat is eenzijdig. Maar als de andere vier onderdelen ook een plek hebben in ons gebedsleven, is er alle ruimte om biddend aan God

te vragen wat we nodig hebben en om voorbede te doen.

Want zonder zijn hulp kunnen wij niet en kan niemand. Zo leren we dat we in alle opzichten, naar geest, ziel en lichaam, volkomen van onze hemelse Vader afhankelijk zijn. Aan dit vragen is een belofte verbonden: Vraag en er zal je gegeven worden, Zoek en je zult vinden, Klop en er zal voor je worden opengedaan. (Matteüs 7:7)

Bron: dr. Jos Douma; http://www.josdouma.nl/