Naar aanleiding van Johannes 20:19-31
Rode draad door de preek: Thomas krijgt bevestiging van zijn geloof juist door de littekens van Jezus opdat wij zien wat Jezus heeft gedaan en geloven
Vragen:
- In de preek is gezegd dat ‘nuchtere types’ als Thomas er ook moeten zijn in de kerk. Ben je het daarmee eens of is nuchterheid een verpakte vorm van gebrek aan geloof en vertrouwen?
- Hoeveel ruimte denk jij dat er in de kerk is voor twijfel en kritische vragen m.b.t. God, geloof en Bijbel? Heb/geef jij die ruimte?
- Kun jij in de littekens van Jezus zien dat jij de moeite waard bent om voor te vechten?
- Kunnen Jezus’ littekens jou ook helpen als troost dat Jezus weet wat het is om te lijden?
- Jezus’ eerste woorden zijn ‘vrede’. Hij komt dus niet terug als wreker van het onrecht dat Hem is aangedaan. Hoe kan jou dat helpen bij het onrecht dat anderen jou hebben aangedaan?
- Zou Thomas jouw tweelingbroer kunnen zijn?
Om over door te denken/praten:
- Wantrouw goden en religies zonder schrammen, littekens of brandwonden die alleen maar blinken, glimmen en shinen.
- Want hij kwam om genezing te brengen, zoals een oude tekst al had voorzegd: ‘in zijn striemen ligt onze genezing’. In zijn wonden ligt onze genezing. Jezus, die pijn is aangedaan, geneest jouw en mijn pijn. Jezus, wiens hart doorstoken is, geneest ons gebroken hart. Waar jouw pijn ook zit, waar bij jou de wonden geslagen zijn, waardoor jouw hart gebroken is – het wordt serieus genomen, het wordt niet even weggepoetst, want Hij weet dat het niet niks is. Maar er zal genezing zijn. Er zal genezing zijn – als je gelooft in deze Jezus begint dat genezingsproces nu al, maar het zal voltooid zijn aan de andere kant van de dood, in het nieuwe leven.
Verhaal voor de kinderen:
Stel je voor: je gaat op kamp met de scouts. Er worden twee groepen gevormd. Elk met hun eigen leider: Roderick en Joshua. De groep van Roderick loopt snel vol. Het is ook wel een heel grappig iemand. Ziet er cool uit. Juiste looks. Gave broek, prima zonnebril, goeie schoenen. Beetje gek is wel dat hij niet uitstraalt dat hij veel heeft met scouting. Hij heeft geen scouts-uniform bij zich. Zijn spullen zitten niet in een rugzak maar in een blits rolkoffertje. Je ziet hem zelf niet echt aanpakken. Hij is goed is delegeren, laat anderen rennen. Zelf houdt Roderick zijn handen liever schoon.
Joshua is een heel ander type. Hij is wat ouder, ervaren. Geen gel in het haar maar de verweerde kop van iemand die veel in de natuur is. Geen rolkoffertje maar een stevige rugzak. Op zijn scout-blouse een hele reeks insignes die laten zien dat Joshua als scout zijn sporen heeft verdiend. Je ziet het ook aan het eelt op zijn handen. Op een van zijn benen zit een opvallend litteken. Het was ooit een forse brandwond Iemand naast je vertelt dat Joshua die opliep toen hij enkele jonge scouts redde uit een brandende tent.
Wie zou je kiezen. Iemand als Roderick, de vlotte easy-going chille gast? Of toch liever Joshua, de man met het litteken?